Bu Geceyi “Ayna” Gecesi İlan Ediyorum

Grup Ayna candır. En azından benim için öyledir dicem ama, şöyle bi bakınca türk gruplarına, biraz da filtreleyince tarzı, direk karşımıza ” en iyilerden ” biri olarak Ayna çıkıyor. Taa ilkokul zamanlarıma dayanır bu grup. Erhan Güleryüz… Beni gitara başlatan adamdır zaten kendisi. Nasıl mı?

Çok duygusal biri olduğum doğrudur. Duygusal insan, her duygusu için ayrı ayrı bir kaç şarkı ayırır kalbinde. Benim seçtiklerim genelde Ayna şarkılarıydı. Hayatımda o kadar yer etmişti ki, ilkokul sonlarda dersaneye gitmezdim evde kimse yok, son ses ayna açıp birlikte söylerim ayakta salonda diye. Kimse de bilmez bu sırları bak :P

Acayip heves ederdim o şarkıları kendim çalsam söylesem, millet izlese falan diye. Hatta uzun bir süre gece uyumadan önce bizim ilkokulda ayna şarkılarını çalıp söylediğimi, bizim sınıftakilerin, özellikle de sevdiğim kızın beni izlediğini falan hayal edip öyle uyurdum. Televizyonda Ayna’dan Yansıyanlar diye bi program vardı TRT’de. İzledikçe gaza gelirdim, izledikçe gaza gelirdim.. İşte tam o aralar gidip babamla almıştık ilk gitarımı.

Ne şarkıları vardır be Ayna’nın.. Hüngür hüngür ağladığım şarkılarını bilirim. Tabi şarkıları kadar anılar da etkiliyor insanı bunları yazmakta. Çünkü bu şarkıları dinlerken çok şey yaşadım ben. Bir de duygusal bir insan olduğumu konuya dahil edersek, ohoo.. Şimdi bile bazı şarkılarını açıp aynı o günlerdeki gibi hislere bürünebiliyorum bazen. Ya da gittiğim ilkokulun önünden geçerken bazen duruyorum duygulanıyorum, beynimin içinde ” Yağmur ” şarkısı çalıyor fon müziği gibi, eskiye gidiyor gözlerim falan, kendimi görüyorum kapıdan çıkarken, bazen mutlu, bazen yalnız, bazen elimde bi vazo, bazen top oynarken yırttığım ayakkabımla falan.. Sonra Çanakkale’ye gittiğimiz günler geliyor aklıma. O zamanlar da Ayna ve İlhan İrem dinlerdim tamamen. Telefonum tuvalete düşmüştü, hafıza kartı okuyan yerini tamir edememiştim, telefonun hafızası da sadece 3 şarkı alıyordu, iki tanesi Ayna’ydı. Diğeri de İlhan İrem. O 3 şarkıyla tonlarca vakit geçerdi, sıkılmazdım, açardım son ses dinlerdim yolda orda burda.

Ne günler geçmiş be. Cidden. Bazen oturup özlüyorum lan. Ciddi ciddi o acayip hüzünlü, bi o kadar da mutlu günleri özlüyorum. Bi insan ilkokulda ne kadar mutlu olabilir demeyin sakın, oluyor gerçekten. Belki hayatında istediğin şeylere daha çok çok uzak oluyorsun ama işte dediğim gibi, o 3 şarkı yetiyor sana haftalarca. Şimdi öyle mi? Bilgisayarımda tonlarca gigabyte müzik arşivim var. Aynı tat var mı peki? Kesinlikle yok.

Konuyu dağıttım biraz, neyse. Çok sevdiğim şarkılarını sıraliyim dicem ama yüzde doksan sekizini dinlerim zaten doyamam. Yine de bir kaç öneride bulunayım. En azından başlangıç için bir kaç şarkı olsun elimizde liste olarak, sonrası zaten gelir. Ne de olsa bu gece Grup Ayna gecesi!

İlk olarak Adı Konmuş Ayrılığın ile başlarız, sonra Bebek Parkında deriz, sonra da Gittiğin Yağmurla Gel, Günler Geçiyor, Çayımın Şekeri, Anlatmalıymış Meğer, Kadınım, Sen Unutma Beni, Yağmur, Uyandım, Ölünce Sevemezsem Seni, Tozlandı Hayalin, Gözlerinde Samanyolu, Nefes, Ben Nerede Doğdum Anne, Ay Değil Mevsim Değil, Çok Yalnızız, Ada Vapuru, Allegria, Aşık Oldum Anne, Ey Sevgili, ve tabiki Mutlu Ol Yeter ki, Yalnız Kumru falan diye devam ederiz. Höh be tüm şarkıları sıralayacaktım az kalsın.. Ben en iyisi tüm albümleri baştan sona playlist yapıp loop edeyim. Böylesi daha hayırlı..

He bir de, şiiri şarkılar sevilmez mi lan? Sırf şiirli diye sevilmez tabi ama şiirli diye sevmiyorum da diyemezsin bence.. Tabi kendi bileceğin iş ama.. Bence tam yerlerine cuk diye oturan şiirler var şarkıların çoğunda. Erhan Güleryüz, hem şiirleriyle hem tarzıyla hem de kalitesiyle her zaman örnek alacağım sanatçılardandır. O kadar yıldır dinliyorum, bir kere bile sıkıldığımı hatırlamıyorum. İyi ki varsın Erhan Güleryüz, iyi ki varsın Ayna, iyi ki varsın Müzik.

Görüşmek üzere !