Kalbim Bomboş

” Bir gergin tatsız an yüzünden yıktık yıllarca ördüğümüz duvarı. “

Yıllar geçer. 20 yaşında bir gencin ömür dediği 0 20 yıl geçer. Ömür geçer. Şarkılar söylenir, diziler izlenir, şiirler yazılır. Şarkı sözleri ezberlenir. Geceleri deniz manzaralı alkol sofralarında o ezberlenen şarkılar bağırılıp çağırılıp rezil edilir bile bile. Gülünür eğlenilir. Ağlanır. O yaşta bir gencin ömür dediği, ömür geçer.

Sevgi öyle bir şeydir ki, belirsiz, soyut, bilinmeyen.. Bir gergin tatsız an yüzünden zaten görülmeyen şeyi “göremiyorum” derse insan, sevgiye ve aşka yaptığı ahlaksız ve edepsiz şakanın sonucuna katlanmak zorunda kalır ve bu şaka ne yalancı çobanın söylediğine benzer, ne de birinin dikkatsizliğiyle fırsat bulunan balon patlatıp korkutma şakasına. Bu yıkıcıdır. Öyle yıkıcıdır ki, ömür geçer, yıllar geçer.

Aşk, zaman makinası icat edilene kadar narin olmaya devam edecektir. Aşk, çıtkırıldım bir yapıya benzer ama, onu kırmak, bir şehri tamamen yerlebir etmeye de benzer. Bir hayli masraflıdır gönül kırmak, aşk kadar olmasa da. Ve kimsenin kredi kartı bunu ödeyecek limitlere ulaşamamıştır daha.

” Bir tuz tanesiyle eşitmiş aşkı bulma şansı. Sonsuzluğa bedel anıları bende saklı. “

Bir çok insan yalnızlıktan yakınır. Bir çok insan birlikteyken yalnızlıktan yakınır. Bir çok insan yanlış kişiyle birlikte olmaktan yakınır. Bir çok insan doğru insanla birlikte olamamaktan yakınır, birlikte olur, kaybettiği için yakınır. Bu böyle gider ama, bir kaç insan da bu tanımların hiç birine uymazken, biri gelir seni bu sözümona kategorilerden birine sokmak için uğraşıııır durur. Bir çok insan, çığırından çıkar. Bir çok insan yalnızdır. Ömür geçer. O yaşta bir gencin ömrü geçer, yıllar geçer.

Bir çok insan -yaşadığımız mekan olan- dünyaya uzaktan bakamaz. Bu bir çok insanın sorunu gözlerinin bozuk olması değil, düşünce gücünün zayıf olmasıdır ki bu çoğu zaman düşüncesizlikle karıştırılır ancak doğru bir durum değildir asla. Yine bir çok insan kendini bir tuz tanesiyle eş tutarken, gerçekten bir tuz tanesiyle eşit olan aşkı bulan biiiir çok insan, bunun farkında bile değildirler. Dedik ya, ömür geçer.

” Kalbim bomboş. Bırak aşkını oraya son bir defa. Sen sarıl boynuma ben hiç bakmasam da. “

Boş kalan her koltuk gibi, yaşlı veya hamile bir bayan gelip oturmaz kalbin diğer yarısına. Sarışınlar, esmerler, uzun boylular veya bodurlar, göbeği olanlar, gülmeyi hayat amacı edenler ama asla güzel gülemeyenler, saçları kapalı olanlar ama daracık pantolonla müşteri avına çıkanlar, büyük numara südyen takanlar veya çenesinin altında sakalı olanlar, parmağındaki yüzüklerden elleri görünmeyenler veya bir toka dahi takmayanlar, güzel olanlar, tatlı olanlar, üzülenler, ağlayanlar ama gülüyormuş gibi görünenler de oturmaz. Çünkü her aynaya bakan kendini görecek diye bir kanun veya kıssadan hisse hikayeler, masallar, fıkralar yoktur -yaşadığımız yer olan- dünyada.

Dedik ya, ömür geçer, yıllar geçer, tuz olur biber olur yaşananlar, hatıralar dolar taşar, şarkılar tükenir, ” dinleme beni ” diyip onlar bırakır gider sen gene basarsan play tuşuna ısrarla ve ısrarla. İki taraf da zıt yönlerde bir yerlerde çıkışı bulmaya çalışırken, aslında çıkış diye bir şey yoktur aşkta. Düşünce gücü zayıf insanlar demiştik, düşüncesizlik ettiklerini bilmeden, vefalı olmaya çalışıp düşüncesizlik edenler. Ne yazık ki, bu bir kaç insanın gözleri çok güzeldir ve her gülüşe bir anlam katmayı onlarca yıl okudukları okulda en çok öğrendikleri şeyden daha iyi bilirler.

Hayat bir gülüşle başlar, istemsiz bir gülüşle devam ederken götürdükleri ve getirdikleri karşılaştırılmaya çalıştığı için, çıkmaz sokaklara sapanlar yüzünden işte tam da bu içinde yaşadığımız dünyada, aşk, çok pahalıdır.

Görüşmek üzere.