Yeni Yıl Geliyor Kime Niye Geliyor

Geçen sene bu vakitler İstanbul’daydım. Yılbaşında sahne yapalım mı yapmayalım mı kavgası yapıyoduk bizim grupla. Şimdi Konya’nın dağındayım. Yeni yılda şarap mı içsem biraya mı düşsem, bunları yaparken fıstık mı yesem ceviz mi yesem, bizimkilerle tombalayı içmeden mi oynasam içtikten sonra mı oynasam derdindeyim. Bi de kanal d ye mi ne Cem Yılmaz’ın Fundamentals gösterisini kırpıp bipleyip koyacaklarmış. Gülüyomuş gibi yaparak giricez yeni yıla, öyle de geçmiyo mu zaten bütün sene?

Şimdi şöyle bi sıkıntımız var aslında.. Yeni yıl kutlanmaz, yeni yıl yıl başı falan filan dinimize ters, günah, yeni yılda içerler gevur bayramı bilmem ne. O öyle değil işte. Tamam dinen günahtır, sebebini kimse bilmese de gerçekten. Ama mesela beni örnek gösterelim, ailenizle birlikte kalıyosanız evde kaç defa rahat içebileceğiniz bi ortam yakalayabilirsiniz? Hiç. Hem güzeldir de. Ortaya güzel bi sofra koyulur, yenilir içilir, oyunlar oynanır eğleniliyormuş gibi yapılır. Çakma bi enerji de olsa pozitif bi enerji dolar hafiften insana. Hani güzel ülkemin güzel insanı var ya, heh işte tam o insan için böyle günlerden bir günü sıradan geçirmemek adına kutlanan bişeydir. Yoksa noel babadır, hindidir, bilmem nedir, dinimize aykırı diye yapılmaz, eğlenmek, sevinmek, hayatın saçmasapan hallerine karşı bir günü de biz çalalım felekten diyerekten kutlanır. Ha bu anlattıklarım mütevazi insanlar ve aileler için geçerli tabi. Nice insanlar var yılbaşında karıya gidelim, yılbaşında kişi başı 200 dolardan rus çağıralım, yılbaşında pavyona gidelim, yılbaşında içip götü başı dağıtalım diyen. Tamam yaptıkları yanlış bişey diyemeyiz de kardeşim, o insanlar yılbaşı olmasa yemiyor mu bu bokları. Neymiş, kötülüklerin anası yılbaşı günah yanlış kutlamayın!

Bizim insanımız işte. Ama uzun lafın kısasını da belirtelim buradan, bizim insanımızın kutladığı şey yılbaşı değil, değerlendirdikleri bir fırsattır. Aynı futbol gibi. Hep derler top oynamayın bilmem kaç senesinde bilmem kimler bilmem kimin kafasıyla top oynadı. Futbol da ordan gelmedir diye.. Adamlar orda ne sanat yapıyor. Ne bilek eğitiyorlar. ” Vurun lan topa, bilmem kimin kafsını ezin lan, kaleye atın lan! ” demiyorlar ki anasını satayım.

Ha kafama takılan bişeyler var.. Gerçi araştırmadım ama, aklıma gelince güleyim diye araştırıp öğrenmiyorum da aslında. Noel babanın geyikleri nerede otlardı? Hani nerede gezdirirdi noel baba o geyikleri? Ot yemiyor mu bu hayvan? Demek ki bu adamın günlük hayatı vardı.. Kırmızıyla bildiğimiz herif her sene yılbaşından sonra sakalları kesip aramızda dolaşıyordur belki? Bizim köyde midir lan acaba? Gerçi bizim köyde Noel Dede, Noel Dayı, Noel Teyze falan vardır ve onların en fazla donları kırmızıdır, onun sebebi de belli zaten.

Geçen seneyle başladık yazıya, geçen seneyle bitirelim. Geçen sene benim için masum bi yılbaşını içeriyor aslında. Babam memlekete gitmişti evde yalnız kalmıştım. Nişantaşını bizim komşuyla turlayıp eve gelmiştim. Ev de boş, uyanık kalabildiğim kadar bilgisayarda oyun oynadım, sosyal medyada milletle dalga geçtim, sonra uyudum. Yeni yılın ilk günü de bi şarkı kaydetmiştim. Bak hatırladım hüzünlendim şimdi. Ne acayip bi şarkıdır lan o.. Bir yemek bir jeton.. Herneyse. Şuan bilgisayarımda sıkıntı olmasa yılın ilk günü şarkı kaydetmeyi bir gelenek haline getirebilirdim kendim için ama, neyse artık kader ve kısmet diyelim.

Haydi görüşmek üzere arkadaşlar. Hiç heveslenmeyin, seneye görüşürüz şakasını daha sonraki yazılarda yapıcam. Daha yazarım ben yeni yıla kadar..