Halayın hem sonu hemde başıyım.

Merhaba.. ben Kubilay ben de bu sefer ruh halimi anlatmak istedim tabi beni çekebilirsen bu arada gevezeyimdir. Eğer sürçü lisan edersem affet tamam mı :)

Mükemmel mutluyum kalbim dolu,karnım tok, açlık denilen histen gram belirti yok. Ama yalnızım :) nasıl bukadar mutluyken yalnız olabiliyorsun be salak! deme sakın…Mutluyum ama yalnızım sevgilim var sevdiğim var ama gene yalnızım. Nasıl yalnızııımm mmmm bende bilmiyorumki.. Belki de yalnızlık bile değildir. Sıkıntı sıkılma ya işte her neyse. Sıkılıyorum ve Mutluyum :)

Peki anlat bakalım nasıl bir ruh halindesin dersen ? anlatırım tabi :)

Kıraç dinliyorum, en çokta olurya parçasında sürekli başa dönüyorum. Belki o parça beni bukadar berbat bir duruma sokuyor mutluyum ama yalnız gibi hissediyorum. Daha nasıl bir ruh halinde olduğumu bile çözemiyorum. Arkadaşsızmısın dersen yok be ne arkadaşsızı var arkadaşlarımda özlediklerim var. Abdullah yok lan,Burak yok, Nazım iş buldu, anlayacağın eve gelince sosyalleşmemi evden çıkmamı sağlayan adamlar birden ortalıktan kayboldu. Burak Fransaya uçtu, Abdullah Edirne’de okuyor, Nazımı zaten söyledim. Ya anlayacağın lüzümsuz bir depresyondayım hayattan keyif alacağım o kadar şey varken ben şuan odaya kitledim kendimi karanlık zaten, zifiri karanlık ışık yok kolonları kapadım laptopun ışığı vuruyor birtek. He bir de Kıraçtan Oluryayı dinliyorum. Şimdi geldim bu arada dışarıdan,dışarısı bok gibi.. kimsecikler yok. Banka birşey serdim yattım uzandım daha doğrusu, sağ kolumuda başımın altına yastık yaptım. Gökyüzünü izledim dakikalarca yıldızda yok havada. Küfrettim yıldızlara da yalnızlığıma da.

Bana birşeyler oluyor hep istemedigim bir his musallat olmaya başladı. Halsizim yorgunum…. bugün sevgilimle buluştum yanında bildigin iki büklümdüm. Özlemiştim zaten sıkıcada sarılamadım. Birtek eve doğru yol alınca sarılabiliyorum sıkı sıkı oda hani öyle aşalı bir sarılma degil. İnsanlar bize bakıyormu diye bi his içersinde korkulu bir şekil de sarılıyorum. Sarıldığım anda bırakmak istemiyorum.. 18 yaşındayım 60 yaşında yaşlı biri gibi hissediyorum  18lik vücutla 60lık beyin 18lik kalp.. Ya zaten bu konuda sabıkalıyım yalnızlık benim göbek adım gibi birşey ama neden bukadar sıklıkla bunları yaşıyorum anlamıyorum. Susarken sevdiğimin sesini duyuyorum. Konuşurken yalnızlığın… Akşam 10 gibi beni koynuna çağıran ertesi gün misali kokan uyku benim tek arkadaşım şu aralar. Dışarda incin top oynarken, bu yazıyı yazarak terliyorken  şu saatte balıklarım ve akvaryumum olmadığı için bilgisayardan açtığım radyonun sesini kısıp Kayahan dinliyorsam yaşadığım boktan durum büyükdür. Azı katar,
fazlası yorar yalnızlığın derler ben kendimi kaybediyorum kuytularında, bedenen ve zihnen yorgunluktan ölüyorum, ve sevdiğimin gülümsemesine ihtiyacım var yeniden enerji bulabilmek için.

Hadi Rastgele

Kubilay Altunbaş