Shameless

Bu dizinin hastasıyım diyebilirim rahatça, 4. sezona girdi 4 hafta önce ve her haftayı ip gibi çekiyorum. Utanmazlıkları, saçmalıkları, rahatsız edici rahatlıkları niyeyse hiç göze batmıyor yahu.. “anlamıyorum, dünyanın yarısının penisi var ama görünce kızıyorlar…” diye bir repliğe sahip dizidir kendisi. Beni gülmekten öldürüyor resmen. Bazen o çılgınlığının atraksiyonunun ardından bir anda dram yaşanıyor ordada deli gibi ağlayasım geliyor.Sanki böyle fatmagül’ün suçu ne filan izlemiş gibi hissediyorum. bi garip ne bileyim.

Televizyon dünyasının tartışmasız en marjinal, en farklı, en avangart, en sıcak yapımıdır bence. Diğer dizilerle filmlerle doldurduğum kafayı bununla boşaltıyorum. Kırmızı Şarap gibi dizi klasik laftır belki ama en çok da buna uyuyor. Her sezon finalinde darmadağan oluyorum pazartesilerim çekilmez günlere dönüşüyor. Bununda sezon finaline az kaldı 2 ay sonra sezon finali..

İzlemeden ölmeyin diyorum beni bunca sikimsonik şeylerin arasından bir saatliğine de olsa soyutlaştırıp güldürüyor ya… daha ne olsun amk. heleki bir repliği var Frank’in beni deli eder… Frank öleceğini sanar kanser hastalarının yanında şu cümleyi kurar “benim kanserim taşaklarımda. bunlar boşuna kızmamış. iki bacağın arasında göt deliğine yakın bi yerdeler. doğru düzgün oturmanın imkanı yok. onları doğru bi yerde tutacak iç çamaşırı bulunamamış. biçimsiz uzantılardan ibaretler. işte bu yüzden akıllı tasarıma inanmıyorum. bence tanrı yok, hepimiz ölücez!” böyle bir ilahi düşünceyi ortaya atan Frank’in alnından öperim…

–Mürenist